Kel, to młody chłopak, który został zabrany z sierocińca by pełnić ważną funkcje na zamku. Ma być Strażnikiem Miecza, sobowtórem księcia Conora Aureliana. Dzięki swojej służbie poznaje inny świat niż dotychczas. Nauczy się wielu ciekawych rzeczy, ale wie również jakie jest jego zadanie. W sytuacjach największego zagrożenia to on naraża swoje życie. Lin Caster to dziewczyna, która ma jedno marznie. Chce uczyć się i leczyć ludzi. Jednak jest dziewczyną i społeczeństwo nie jest jej przychylne. A do tego dochodzi stan jego pochodzenia. Za sprawą Króla Szmaciarza Lin i Kel zbliżają się do siebie. Tajemnicza postać ma dla nich specjalne zadanie. Aby je zrealizować musza udać się do mrocznego i niebezpiecznego podziemnego świata. Kim tak naprawdę jest Król Szmaciarz i czego chce od dwójki młodych ludzi? Dlaczego akurat Lin i Kel są mu potrzebni? Jakie sekrety zostaną wyciągnięte na światło dzienne? Przekonacie się sami. Bardzo spodobał mi się świat jaki stworzyła Case. To co lubię w książkach tej autorki dość obszerny opis tego świata jak również bohaterów. Długo zastanawiałam się czy w tym tomie Kel będzie jeszcze wystawiony na prawdziwe niebezpieczeństwo. Dla niektórych zbyt obszerne wprowadzenie może być zbyt długie. Dla mnie taki zabieg nie jest problemem. Dzięki temu mogę bardziej poczuć klimat książki. Bardzo polubiłam głównych bohaterów, którzy chociaż na początku nie przepadają za sobą, to z czasem okazuje się, że łączy ich wiele. Nie tylko ochrona księcia, ale również fakt, że oboje pochodzą z nizin społecznych. W książce nie zabraknie niebezpiecznych przygód, magii oraz mrocznych sekretów. Ci którzy nie lubią zbyt dużo miłości w tym gatunku będą usatysfakcjonowani. Uczucie łączące dwójkę bohaterów jest, ale jest ono bardzo znikome. Dla mnie akurat mały minusik, ale wierzę, że w kolejnej części wątek ten będzie trochę bardziej rozwinięty. Bardzo polecam „Strażnika Miecza”. Myślę, że każdy znajdzie cos dla siebie w tej książce.

Bardziej podoba mi się angielska nazwa tego stanowiska: sword catcher, „łapiący miecz”. A dokładniej – będący żywą tarczą. W królewskim rodzie Aurelianów taką osobą był jakiś chłopiec, zwykle sierota, którego od dziesiątego roku życia trenowano w sztukach walki i obyczajach dworskich. Dziecko miało wszystko, poza prywatnością. Mieszkało w pokojach księcia, było jego powiernikiem, przyjacielem, a czasem dosłownie nim samym. Dzięki magicznemu talizmanowi był widziany przez innych jako postać księcia. Zastępował go w chwilach, gdy sobowtór był potrzebny np. gdy zaistniała sytuacja niebezpieczna dla jego życia lub… gdy młody książę był niedysponowany po całonocnej balandze. Mottem strażnika miecza jest: „Jestem tarczą księcia. Jestem jego niezniszczalną zbroją. Krwawię, żeby on nie krwawił. Cierpię, żeby on nie musiał cierpieć. Umrę, żeby on mógł żyć wiecznie”. Obecnie strażnikiem miecza jest Kel. I to o nim będzie ta książka. O nim, magii i pewnej Lili. Więcej na https://konfabula.pl/straznik-miecza-pierwszy-tom-cyklu-spoza-uniwersum-nocnych-lowcow-cassandy-clare-patronat/

Przed wami ponad 700 stron i na wstępnie muszę być szczera, ponieważ początek według mnie był/jest lekko przydługi. Nie sprawia to, że książka jest zła albo że nie można jej polecać, bo każdy z was czytelników lubi, czeka na coś zupełnie innego. Nie jestem osobą, która odrzuca książkę, bo nie da rady przebrnąć przez początek wręcz przeciwnie mój upór powoduje, że idę do końca i wiecie co? Warto!! Nawet nie macie pojęcia, ile straciłabym gdybym posłuchała innych którzy krytykują lub namawiają do nieczytania, bo według nich „nie warto”. Jestem wdzięczna, że mogłam być częścią przygód naszych autorów i już czekam na kontynuacje. Ważna informacja. Będzie spojler więc dla tych którzy nie chcą wiedzieć co i jak zapraszam do podzielenia się własna opinia zaraz po przeczytaniu. Dzisiejsza recenzja dotyczy książki jednej z moich ulubionych autorek a mowa o Cassandra Clare ( nie wiem, jak odmienić :p) pt. „Strażnik miecza” to jedna z tych utworek której nie trzeba przedstawiać. Jej twórczość odkryłam niedawno temu i od pierwszego tomu pt. „Miasto kości” wiedziałam, że musze poznać kolejne części. Dzisiejsza recenzja dotyczy książki. Ta pozycja otwiera totalnie nową serię, która nie jest powiązana z innymi poprzednimi. Clare powraca z nową, porywającą serią fantasy, która z pewnością zachwyci zarówno wiernych fanów, jak i nowych czytelników. Autorka przenosi nas do tętniącego życiem miasta-państwa Castellane, gdzie magia splata się z polityką, a lojalność i zdrada idą w parze. Według mnie odzwierciedlenie tego co oglądamy w TV każdego dnia (oczywiście z przymrużeniem oka) W tym dynamicznym mieście, w którym bogaci szlachcice i zdeprawowani przestępcy przeplatają swoje losy, rodzi się historia o zakazanej miłości, niebezpiecznej magii i mrocznych sekretach, które mogą odmienić bieg historii. Clare porusza istotne tematy, takie jak władza, korupcja, nierówności społeczne oraz moralne dylematy. Autorka nie boi się zadawać trudnych pytań, zmuszając nas czytelników do głębokiej refleksji. Jej styl pisania sprawia, że czytelnik czuje się częścią świata Castellane. Opisy są barwne i szczegółowe, a dialogi naturalne i pełne emocji. Bohaterowie „Strażnika miecza” są wielowymiarowi i niejednoznaczni. Kel to postać, z którą łatwo się utożsamić – młody chłopak, który stara się odnaleźć swoje miejsce w świecie pełnym niebezpieczeństw i intryg. Sierota obdarzona niezwykłym talentem do szermierki. Conor, książę o skomplikowanej przeszłości, musi zmierzyć się z ciężarem władzy i własnymi demonami oraz inni, których nie zdradzę, ale wspólnie tworzą niezły rollercoaster nie tylko emocjonalny, ale i przygodowy. Cassandra Clare po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią gatunku, tworząc świat, który na długo pozostaje w pamięci. Polecam ją wszystkim miłośnikom fantasy, którzy poszukują wciągającej i poruszającej historii.