Beznadziejna książka, będąca zbiorem szkodliwych, prymitywnych stereotypów, uproszczeń. Taka pisanina jest wynikiem banalnego i krzywdząco prostackiego podejścia do ludzkich potrzeb i ludzkiej psychiki w ogóle. Znajdując jeden stereotyp, możemy iść jak po sznurku do kolejnego, będąc pewnym, że na pewno go znajdziemy. Dodatkowo jest to fatalnie napisane, w typie interwencyjnej kontrowersji na poziomie co głupszych licealistów, z grafomańskimi wstawkami i rozdmuchiwaniem zupełnie nieistotnych fragmentów do granic utraty treści i jakiegokolwiek sensu. Autor chyba dopiero odkrył słownik synonimów i dostał małpiego rozumu, bo rzucił się do korzystania jak jego bohater na pornosy. Słownik synonimów to nie jest jednak do końca dobry sposob, żeby się czytelnik nie zorientował, że autor ma do powiedzenia pięć razy mnie niż napisał. Czyli w przypadku tej książki daje to nic, ponieważ głębia obserwacji i wniosków jest tu równie ogromna, co w filmach Katarzyny Rosłaniec. Czyli znowu wielkie nic i tania publicystyka na poziomie studenta praktykanta w dziale społecznym prowincjonalnej gazety. Kubuś, chłopczyku, naucz się co nieco o ludziach, popytaj dorosłych, jak to działa, bo na pewno nie tak jak piszesz. Bo to naprawdę nie jest tak, że oglądanie pornosów jest jednoznaczne z lękiem przed kobietami i brakiem erekcji. Tak samo jak od masturbacji nie rosną włosy między palcami, wiedziałeś o tym? I na pewno nie każda kobieta robi awanturę swojemu facetowi, bo znalazła coś tam w historii przeglądania. Tak robią tylko te niezbyt inteligentne i niezbyt dojrzałe, które, podobnie jak ty nie wiedzą, co to znaczy być z drugim człowiekiem. A jak się nauczysz, wróć z prawdziwą powieścią, to pogadamy. Bo póki co marnujesz czas swój i innych.