OPIS
Kolejny tomik K. Kiliana to poszerzony horyzont obserwacji świata, penetracja głębi zagadnień zastanej rzeczywistości. Autor odwołuje się do świata, który odszedł, świata uznającego prawa natury, ważności korzeni i źródeł, które człowiek współczesny wypiera z pamięci dokonując dewastacji ekologicznej z niebywałą beztroską. Do gasnącej pamięci o niezniszczalności natury autor dołącza miłość, ważny atut człowieczej psychiki. Poeta stara się temu uczuciu nadać rangę ważną, uniwersalną. Nie brutalizuje tematu... Dyskretną wyobraźnią uświęca walor oddziaływania miłości na codzienność... - pisze w recenzji Helena Gordziej.