Najsłynniejsza powieść z Martinem Beckiem z serii, która według Henninga Mankella odmieniła oblicze literatury kryminalnej.

 

W miejskim autobusie ginie osiem osób zastrzelonych przez nieznanego sprawcę. Policja nie potrafi odkryć motywów zabójcy. Prasa orzeka, że to czyn szaleńca. Tylko komisarz Beck podejrzewa, że za pozornie bezsensowną zbrodnią kryje się precyzyjny plan. Bo czy na pewno tylko przypadkiem w strzelaninie poniósł śmierć najlepszy detektyw z wydziału Becka?

 

Wielcy klasycy literatury kryminalnej, szwedzkie małżeństwo Maj Sjöwall i Per Wahlöö, to twórcy 10-tomowej serii z Martinem Beckiem, przetłumaczonej na 35 języków, sprzedanej w ponad 10 milionach egzemplarzy i ciągle wznawianej. Najsłynniejsza powieść cyklu, Śmiejący się policjant, została nagrodzona Edgar Award i zekranizowana. Imieniem Martina Becka nazwano jedną z najważniejszych szwedzkich nagród dla literatury kryminalnej. 

Powieści Sjöwall i Wahlöö - z barwnymi bohaterami i wyrafinowaną intrygą demaskującą ciemne strony na pozór spokojnego i praworządnego społeczeństwa - złamały stereotyp obowiązujący wcześniej w literaturze kryminalnej. Na kryminałach skandynawskich mistrzów wzorują się najwięksi dzisiejsi twórcy. Trylogia Millennium Stiega Larssona – gdzie intrydze kryminalnej towarzyszy społeczna krytyka – miała być w zamierzeniu autora 10-tomową serią, a tytuły kolejnych powieści Larsson wzorował na pomyśle Sjöwall i Wahlöö (np. Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet czy Zamek z piasku, który runął przypominają konstrukcją tytuły Mężczyzna, który rozpłynął się w powietrzu czy Wóz strażacki, który zniknął).

 

Maj Sjöwall i Per Wahlöö (…) utalentowanych „dzieci” doczekali się cały zastęp, a jednym z  najbardziej obiecujących bez wątpienia był Stieg Larsson.

W „Zamku z piasku, który runął” Larsson chyba najmocniej skorzystał z wzorca kryminału publicystycznego, który wypracowali Sjöwall i Wahlöö.

"Polityka"