Zasiadając do lektury Bless poznajemy ucznia szkoły średniej Aia Udagawe, który od swojego dzieciństwa zajmował się modelingiem. Nie jest to jednak spełnienie jego najskrytszych marzeń, od dawna pragnął on bowiem zostać wizażystą. Niestety pragnienie to jest marginalizowane przez ludzi z jego otoczenia, którzy traktują je jako mało poważne. Wszystko zmienia się jednak pewnego dnia, kiedy jego licealna klasa ma wziąć udział w konkursie artystycznym, a dwójka uczniów będzie działać jako model i wizażysta. Ze względu na głosy większości swojej klasy, Aia został obsadzony w roli modela, makijażem ma zaś zająć się skryta i nieśmiała Jun. Pomiędzy tą dwójką dochodzi do pewnego porozumienia i zamiany ról. Szybko okazuje się, że to doskonała decyzja. Jun ma bowiem naturalny talent do modelingu, a dzięki wiedzy kosmetycznej Aia udaje się wydobyć z niej skrywane piękno i potrzebną jej pewność siebie. Oboje zaczynają też rozumieć, że nie chcą unikać swoich marzeń i powinni oni je realizować niezależnie od oceny otoczenia. Historie o nastolatkach próbujących spełnić swoje marzenia nie są w świecie mangi niczym nowym. Yukino Sonoyama w swoim dziele sięga więc po pewne sprawdzone rozwiązania, które jednak potrafi odpowiednio dopasować do własnej wizji. Bardzo udanie splata ona tu narrację dwójki młodych ludzi, tworząc dynamiczną grę pomiędzy ich kontrastującymi osobowościami i doświadczeniami. Duże znaczenie ma tutaj również tematyka pogoni za pięknem. Wątek ten nie jest jednak demonizowany, a przeformułowany przez autorkę w taki sposób, aby podkreślić potencjał makijażu i mody jako jednego z narzędzi do wyrażania siebie i budowania pewności siebie. Scenariusz skupia się także na temacie presji społecznej, pewnych oczekiwań otoczenia i konieczności podjęcia własnych decyzji odnośnie przyszłości. Historia Aia jako wizażysty została przedstawiona z dbałością o szczegóły. Widzimy jego pasję do tego rzemiosła oraz przekształcanie pewnych wizji w rzeczywistość. Dotyczy to również postaci Jun. Jesteśmy świadkami jej początkowej nerwowości i niepewności, ale także jej rosnącej pewności siebie i determinacji w dążeniu do realizacji marzeń. Ponadto Bless w subtelny sposób nawiązuje do samej koncepcji „błogosławieństwa”. To nie jest po prostu słowo pojawiające się w tytule. To temat, który przewija się w całej narracji. Nakładanie makijażu w rękach Aia staje się bowiem formą błogosławieństwa, sposobem na docenienie i celebrowanie piękna, które kryje się w każdej osobie....