Jako człowiek urodzony pod koniec lat 80. XX wieku należę do pokolenia, dla którego manga i anime było ważnym elementem dzieciństwa. Zaczęło się od „Muminków”, potem była „Czarodziejka z księżyca” i dwa najbardziej popularne dzieła tego typu moich czasów (i chyba najpopularniejsze w naszym kraju w ogóle): „Pokémon” i „Dragon Ball”. Wspominam o tym nie przypadkiem, bo właśnie ze względu na młodzieńczą fascynację ostatnim z wymienionych tytułów nie mogłem się doczekać premiery „My Hero Academia”. I cieszę się, że manga w końcu trafiła w moje ręce, bo to naprawdę udany, wzorcowy shōnen pełen akcji, humoru i walk.

Pewnie każdy marzył kiedyś o zostaniu bohaterem, prawda? Dziecięce marzenia, ot mrzonki i zwykłe fantazje, a gdyby tak… było to możliwe? W My Hero Academia autorstwa Kohei Horikoshi jest to możliwe, ba! Nawet pospolite! Praktycznie każdy obdarzony jest „darem” czyli specjalną umiejętnością, czy to nadnaturalną siłą, powiększeniem swojego ciała czy lewitacją obiektów, ale nie tylko! Dar może być także w postaci lasera z pępka czy silników w łydkach – możliwości jest mnóstwo! Mało kto w takim świecie rodzi się bez daru, a taką osobą jest właśnie nasz bohater, Izuku Midoriya, którego odwieczne marzenie to zostanie superbohaterem – tak jak jego idol, najsilniejszy bohater wszech czasów All Might. I tutaj mamy typowy schemat – bohater jest słaby, pragnie siły i zaparcie do tego dąży. Jak coś tak oklepanego zmienić w porywającą historie? Po pierwsze – bohaterowie, których nie da się nie polubić – czytając niemal odruchowo zaczyna się dopingować Izuku i reszcie ferajny. Po drugie – dawka dobrego humoru! Po trzecie – przemyślana fabuła, która nie zanudzi czytelnika. Wiadomo, że wszystko będzie się kręcić wokół szukania siły przez Izuku, a w tym nieoczekiwanie pomoże mu jego idol. Jako pierwszy uwierzył w młodego Midoriye i to właśnie jego chce uczynić swoim spadkobiercą i powierzyć swoją moc „One for All”. Powoli spełniają się marzenia chłopaka, a raczej tak mu się wydaje bo tylko wkracza na ciężką i długą ścieżkę bohaterstwa – mianowicie dostaje się do tytułowej szkoły dla bohaterów. Ale czym byłaby dobra opowieść bez wcześniej wspomnianej „ferajny”? Katsugi Bakugo spokojnie nadawałby się na antybohatera, egoistyczny, chamski, wredny i z wybuchowym zarówno temperamentem jak i darem jest równocześnie dawnym przyjacielem Izuku z dzieciństwa, który obecnie nie widzi niczego prócz czubka własnego nosa, a wraz z naszym bohaterem trafia do tej samej klasy i zaczyna kroczyć ścieżką bohatera. Bakugo posiada wszystko czego brakuje naszemu bohaterowi, silny charakter, pewność siebie i świetny dar, jednak jednocześnie brakuje mu tego co w superbohaterze najważniejsze. Poznajemy też sympatyczną Ochaco Urarake, która zmienia grawitacje obiektu poprzez dotyk i Iide Ten`ye – wyznawcę wszelkich zasad, nieustannie pilnującego porządku. Czytając widzimy w Izuku to samo co zobaczył All Might – zadatki na prawdziwego bohatera, który na pierwszym miejscu stawia pomoc innym, ale to nie wszystko – Izuku potrafi też ruszyć głową, więc prócz dobrego serca ma też głowę na karku, zawsze stara się znaleźć wyjście z opresji, działać tak by nikt nie ucierpiał, a nie zawsze jest to takie łatwe, nawet gdy posiada się potężną moc. Słówko o oprawie graficznej, kreska jest przyjemna dla oka, sceny walki wywołują odpowiedni dreszczyk emocji, a projekty postaci, szczególnie tych z darem wpływającym na wygląd, bardzo ciekawe. Jedyne co psuje całość to strasznie długa szyja pewnego jegomościa… Pozycję polecam każdemu lubiącemu przygody i opowieści o spełnianiu marzeń – nawet tych najmniej realnych.

Cieszę się bardzo że tytuł ten został wydany w Polsce. Mangę czysta się bardzo dobrze, rysunki czytelne. Szczerze polecam ten tytuł jak i sklep Gildia :)

Co się tyczy tej mangi, mam mieszane uczucia. Z kilku powodów. Z jednej bardzo mi się podoba. I ty możesz zostać bohaterem! Stary wytarty slogan, ale zawsze chwyta jeśli dobrze napisany. Tu tak jest... Ot zwykły bohater bez żadnych szans na bycie bohaterem zostaje nim (coś na zasadzie Kapitana Ameryki). Mamy kupę pobocznych i świetnie narysowanych i napisanych pobocznych bohaterów. I... tu pojawia się zgrzyt - dla mnie, innym może to nie będzie przeszkadzać - my ten fafluśniak z okładki a nasz najlepszy przyjaciel któremu zawsze pomagaliśmy to pretendent do bycia najlepszym bohaterem i... dupek żołędny. Dochodzi też fakt a raczej logika z DragonBalla, jak bardzo chcesz albo krzyczysz to uda ci się. Luz... I to cały czas mi się nie podoba. Pomimo fajnie prowadzonej fabuły, śmiesznych zapychaczy, fajnych i ciekawych bohaterów, najbardziej wkurza mnie osoba którą gnoi nas na każdym kroku a my i tak uważamy ją za przyjaciela. I za to manga dostaje 4 a nie 5. Aha. Jest też pierwsza manga dzięki której autor odniósł wielki sukces więc raczej spodziewajcie się czegoś na miarę One Piece - never ending story.

Fabuła „My Hero Academia” jest przewidywalna, ale mimo tego czyta się to bardzo przyjemnie. Bohaterowie są sympatyczni i Czytelnik szybko zaczyna ich lubić. Kreska mangi miejscami jest komiczna i to są głównie fragmenty, kiedy Izuku jest zdziwiony. Nie ukrywam, że jak widziałam niektóre rysunki to śmiech sam się pojawiał. Przyjemnie się na nią patrzy i podziwia. Zapewne sięgnę po dalsze tomy „My Hero Academia”, ale dopiero jak ich się trochę uzbiera na naszym rynku. Na razie są raptem dwa, a wyczuwam jak będzie wyglądać początek drugiego tomu i nie chce tak mieć z kolejnymi. Dlatego poczekam i potem wszystkie na raz machnę w jeden dzień. Polecam, jako lekką odskocznię od książek oraz leczeniu kaca książkowego.

Sama manga i pomysł na jej stworzeniu to arcydzielo. Jestem jedynie poirytowany słaby tłumaczeniem.

Te słowa powiedział główny bohater na samym początku mangi. Manga świetna! potrafi rozbawić, wzruszyć i czegoś nauczyć. Ja osobiście tom 1 kupiłam na konwencie a nie tu, ale mimo tego i tak bardzo polecam kupować tutaj

polecam ! Uwielbiam Boku no Hero Academia ! warto !

Manga sama w sobie niesamowita. Bardzo polecam! Paczka zapakowana bardzo dobrze, produkt przybył w stanie idealnym !

"My hero academia" jest tytułem, w który naprawdę łatwo można się wciągnąć, jednak nie jest w stanie pokazać nam nic wybitnego, wykraczającego poza odgrzewane, shounenowe standardy. Protagonistą oczywiście jest nie kto inny jak dzieciak z marzeniami, ambicjami i przesadnym poczuciem sprawiedliwości, reszta bohaterów również nic nie wnosi, wielu z nich wydaje się być po prostu puści. A wydarzenia - po prostu płytkie. Nie jest to twór genialny, ale jeżeli komuś tęskno do chociażby naruto, to śmiało można sięgnąć.

Bardzo dobra i inspirująca historia o tym, że nie należy rezygnować z marzeń ale powinniśmy je realizować. Gorąco polecam.