Nowa Fantastyka - 357 - (6/2012).

Nowa Fantastyka - 357 - (6/2012).

dodaj swoją ocenę

Udostępnij

Wydawnictwo:Prószyński Media

Nakład produktu jest wyczerpany

Kliknij tutaj, jeśli chcesz otrzymać maila, gdy produkt stanie się ponownie dostępny

OPIS

Cyborgi

Wszyscy jesteśmy cyborgami – uważa Amber Case, amerykańska antropolożka. M.in. o jej badaniach w artykule „Homo Tweetus, czyli dlaczego nigdy nie umrzesz” wspomniał Robert Siworek („GW”, 12-13.05.2012). Artykuł ciekawy. Oskarżycielski bardzo. Pytanie tylko, czy to faktycznie problem, że staliśmy się odmianą homo sapiens, którego rytuały i kultura zrosły się z technologią? Czy faktycznie źle, że kiedy jesteśmy w sieci, aktywne są te części mózgu, które odpowiadają za operacje krótkotrwałe, a głębsze myślenie staje się coraz trudniejsze? Skąd mniemanie, że tragedią jest widzieć, jak nasza i naszych dzieci zdolność podtrzymywania kontaktu wzrokowego gwałtownie ubożeje? Czymże w końcu jest, tak z biologicznego punktu widzenia, ten kontakt wzrokowy, jak nie atawizmem z czasów, kiedy trzeba było obserwować małpoluda, by nie oberwać znienacka maczugą? I jeszcze taki zarzut Siworka: nie umiem się już koncentrować na jednym źródle informacji, więc szukam kilku. Wreszcie pojawia się potrzeba zdobywania wielu informacji równocześnie. Cóż, czy nie wygląda po prostu na to, że jedną adaptację („kontakt wzrokowy”) zastępuję inna, bardziej na czasie umiejętność („zdobywania wielu informacji równocześnie”)?

Podoba mi się zaangażowanie publicysty. Z zachwytem odnotowuję, że w opiniotwórczej prasie znów porusza się tematy SF. Myślę jednak, że pogłoski o naszej cyborgizacji są przesadzone. Dla ludzi starszych nie jesteśmy – my, używający Facebooka, Twittera, blogujący i Skype’ujący – cyborgami bardziej, niż praszczur sięgający po pierwszą gazetę czy książkę dla pańszczyźnianego chłopa, a ten dla swojego inwentarza. Wtedy to się dopiero struktura mózgu zmieniła! To musiał być szok! A dzisiaj? Po tylu latach współżycia z techniką? Skąd ten lęk przed utratą mitycznej, bo nieistniejącej, „natury ludzkiej”?

Nie chcę zabrzmieć pyszałkowato i daleko mi od brawury, twierdzę jednak, że w materii, o której mowa, wszystko jest tak, jak być musi.

Jakub Winiarski

Spis treści:

PUBLICYSTYKA