Są takie komiksy, że ciężko wytłumaczyć. Chciałoby się, ale ciężko. No ale spróbuję. Typek z Londynu rusza do Stanów, fotografuje konia i zmienia bieg historii. Gość zmienił fotografię i poniekąd zapoczątkował kinematografię. Jest to biografia z prawdziwego zdarzenia, bez wymyślnej intrygi, broniąca się wyłącznie opowiadaną historią i wizualno-storytellingowymi umiejętnościami Guya Delisle’a. Czytałem „Kroniki Jerozolimskie” tegoż autora. Były bardzo dobre. Ale „W ułamku sekundy” zmusiło mi do zredefiniowania znaczenia słowa „bardzo”. Komiks jest fantastyczny. Niby nie jest to historia napakowana po brzegi aferami i intrygami (choć się zdarzają), ale tu jest tak niesamowicie dużo treści, pasji, humoru, wiedzy! To trochę historia Stanów z mniej znanej perspektywy. Trochę reportaż o pierwszym fotoreporterze. Trochę komedia - ja śmiałem się w głos, wielokrotnie. Trochę opowieść o ludzkim strachu przed nowym, przed nieznanym. Toć fotografia to śmierć malarstwa! Trochę kronika ludzkiej kreatywności i kopalnia świetnych anegdot o tejże - z zachwytem podziwiałem pomysłowość bohatera, ale też z zaangażowaniem obserwowałem te ważne momenty w historii. Komiks pozwolił mi zrozumieć jak niewiarygodnym zdarzeniem było uwiecznienie życia na zdjęciu. Przecież to najprawdziwsze zatrzymanie czasu! Ależ to musiało być ekscytujące! Ale tak naprawdę najbardziej uradowała mnie scena, gdy Muybridge nie mógł namówić pruderyjnych, wiktoriańskich lekkoatletów do pozowania nago, więc sam zdjął portki i wymachiwał kilofem. Delisle jest wirtuozem. To cholernie bogaty komiks, także narracyjnie. Dodatkowo urozmaicony autentycznymi zdjęciami oraz uroczymi sekwencjami animowanymi narysowanymi na marginesach, formalnie tu się dzieje tyle że głowa mała, ale komiksowi bardzo daleko do niezdrowego maksymalizmu. Komiks totalny, polecam jak nie wiem co.