Już miałem odpuścić superbohaterszczyzę całkowicie. A niech Was. Już tłumaczę o co chodzi. Główny bohater to Mark. Nietypowe imię jak na głównego bohatera. Jest synem najpotężniejszego superbohatera na świecie. Poznajemy go, jak czyta komiks na kiblu. Jego własne moce jeszcze się nie objawiły. Aż do dziś. Kiedy to poszedł na zaplecze knajpy wyrzucić śmieci. I wyrzucił je - prosto w kosmos. Tak więc mamy tu do czynienia z, w teorii, typowym superhero, z jedną różnicą: nie jest pisane pod dyktando Marvela lub DC, całą serię prowadzi jeden autor, więc jest to całkowicie nowe, zamknięte uniwersum. To nie znaczy, że automatycznie musi być dobre. No ale cholera, póki co jest. Ekstremalnie dobrze działają wszystkie wątki rodzinne i obyczajowe. Zachwyciło mnie nonkonformistyczne podejście do pisania historii, która naprawdę potrafi niespodziewanie stanąć na głowie, i nie mam tu na myśli typowych zwrotów akcji, a raczej zmiany tonu całej opowieści. Natychmiast kupiły mnie dialogi, ludzkie reakcje na wszystkie wydarzenia i ogólnie szokująca wręcz wiarygodność. To wszystko przyprószone subtelnymi nawiązaniami popkulturowymi w formie koszulek czy plakatów. Póki co każdy rozdział wnosi coś nowego, każdy urzeka elegancką, sprawną narracją, poszerza świat, pogłębia postaci, no jest naprawdę bardzo dobrze. Totalnie nie mogłem się oderwać i przeczytałem cały (solidnych rozmiarów) pierwszy tom w jeden wieczór. Jestem bardzo na tak.