Warto dodać informacje, że to tom 1 i okładka też już jest. :)

Bardzo dobrze wydany,napisany i genialnie narysowany komiks. Z niecierpliwością oczekuję drugiej części.

Uwielbiam książkę, uwielbiam film, a teraz uwielbiam również komiks Imię Róży. P.S. u Manary brat William z Baskerville nie ma twarzy Seana Connery'ego, który tak świetnie wcielił się w tę postać w filmie, tylko bardziej w kierunku Marlona Brando, co powoduje jakbyśmy mieli dodatkową ekranizację tego dzieła.

Jest to wierna adaptacja powieści Umberto Eco.

Milo Manara jakby dojrzalszy i dokładniejszy, ilustracje super. Jak wspomniał mój przedmówca doskonała książka, doczekała się doskonałej adaptacji filmowej z świetną obsadą a teraz w rewelacyjny sposób została narysowana przez Manarę. Ciekawe w ilu tomach autor rozrysuje książkę? Jak w tytule bardzo polecam.

Jak to jest z tymi adaptacjami literatury w komiksie? Czy pomogą wreszcie udowodnić tłumom, że komiks to poważna sztuka? Czy przeciwnie, to naiwna i nieudolna próba przypodobania się ludowi, który i tak spojrzy krzywo i z pogardą, lub wręcz uzna za bezczeszczenie oryginału? Ja wiem jedno - spośród moich ulubionych komiksów naprawdę duża część to adaptacje literatury; „Czarne nenufary”, „Raport Brodecka”, „Niezwyciężony” czy mangowe adaptacje Lovecrafta. Czy „Imię róży” Manary dołączy do tego grona, pytacie? Zanim odpowiem, wspomnę tylko, że jak w przypadku innych wymienionych tu komiksów, tu również jestem błogo nieskażony znajomością oryginału, jak również twórczości Manary. No i jest bardzo dobrze. Mamy tu w zasadzie mnisiego Sherlocka Holmesa inwestygującego tajemnicze morderstwa w malowniczo położonym opactwie benedyktyńskim. Wizualnie jest pięknie, cholernie immersyjnie, komiks porywa i wciąga w inny świat, będąc przy okazji bardzo formalnie różnorodnym dziełem mieszkającym różne style graficzne, lecz wszystkie piekielnie szczegółowe. Szczegółu tu w ogóle dużo. Historia jest barwna, pełna dygresji, wspomnień, anegdot, przypowieści, a mimo to narracja jest bardzo sprawna i gładka. Bardzo mój to klimat, spokojny, pieczołowicie budowany, choć pełen intryg, a nawet namiętności. Wciągnął mnie totalnie i zachwycił elegancką, dostojną formą Czekam bardzo na drugi tom i wtedy ocenię całościowo, ale jest bardzo dobrze.