Moje wewnętrzne dziecko jest wniebowzięte.

Wskrzeszenia kultowej serii pod patronatem samego Go Nagai (autor oryginalnej mangi) podjął się duet scenarzystów Denis Bajram i Xavier Dorison. Autorzy przenoszą tu czytelników do czasów po zakończeniu wojny pomiędzy siłami Vegi i Goldorakiem. Spokój nie może trwać jednak wiecznie i zostanie on pewnego dnia zakłócony przez pojawienie się Hydragona, który szybko pokonuje armię Ziemian. Ostatni przedstawiciel imperium Vegi żąda wysiedlenia mieszkańców Japonii, gdyż zamierza on skolonizować archipelag. Jeśli żądanie to nie zostanie zrealizowane, wszyscy ludzie z tych terenów zostaną unicestwieni. W obliczu takiego zagrożenia jedyną nadzieją ludzi jest ponowne pojawienie się Goldoraka, który jako jedyny może mierzyć się z wrogiem. Autorzy komiksu wychowali się na anime Goldorak, podeszli więc oni do swojego zadania z ogromną determinacją. Dzięki temu udało się im zachować ducha serii, jednocześnie nadając jej nowe życie. Ich dzieło to hołd światu słynnego robota, gdzie obok nostalgii sporo jest też nowych fabularnych pomysłów trzymających odbiorcę w napięciu i zapewniających mu sporo niespodzianek. Pojawienie się Hydragona, to zarówno pretekst do ukazania spektakularnych walk, jak i okazja do refleksji nad naturą konfliktu i motywacjami przeciwników. Autorzy nie ograniczają się tylko do przedstawienia Hydragona jako bezwzględnego najeźdźcy, ale próbują zrozumieć jego działania i ukazać je w szerszym kontekście. Dzięki temu fabuła nabiera większej głębi, co z pewnością docenią starsi czytelnicy. Wartka akcja to tylko część zalet tytułu. Świetnie wypadają tu również znani bohaterowie. Na łamach komiksu pojawia się cała ekipa z oryginalnej serii. Postacie te wyraźnie się postarzały, a z wiekiem zmieniło się też ich postrzeganie otaczającego ich świata. W komiksowej wersji są one o wiele bardziej złożone i wielowymiarowe. Również relacje między bohaterami zostały pogłębione, co dodaje historii emocjonalnego ładunku...