Komiks w stylu XIII, Killera, Largo Wincha umiejscowiony w Ameryce Południowej. Matz udowadnia po raz kolejny, że jest mistrzem sensacyjnych scenariuszy ( seria Killer, Wąż i kojot) a spektakularne rysunki Philippe Xaviera nadają niesamowitego klimatu tej opowieści. Z niecierpliwością wypatruję drugiego integrala. Not really ;-) Tak się składa, że pierwszą serię mam już w języku obcym ale i tak nie odmówiłem sobie zakupu wydania od Lost in Time. :-)

Ci, którzy lubili XIII (jest nawet mrugnięcie okiem do wielbicieli tej serii) polubią i Tango. Dobre dialogi, dobra akcja z komiksowym przerysem, duży format, znakomite kolory i rysunki, chwilami zanadto przygładzone w przypadku twarzy i tkanin, lecz cóż taka maniera, ale jest i mistrzowsko narysowana twierdza Colon. Egzotyczne miejsca, ocean, Panama, Boliwia - tą ostatnią od razu twórcy mnie kupili. W pierwszej części akcja nie jest tak gładka jak w następnych, chociaż i tak dobra. Uwagę mam jedną... Czy to znak czasów, czy czego, ale ile razy razy można czytać w dymkach prostackie, gimbusiarskie "co nie?", wypowiadane przez różne osoby? Żaden inny zwrot nie powtarza się tyle razy. W Trencie też jest "co nie?". Tłumacz, redaktor, twórcy? Może drażnić, co nie?

Gdzieś wysoko w Andach John Cruz zwany również Tango odnalazł spokój i ukojenie, którego naprawdę potrzebował. Udało mu się zyskać akceptację okolicznych mieszkańców, którzy traktowali go jak jednego ze swoich. Kolejne dni spędzał on na poszukiwaniu grotów strzał Inków czy fragmentów naczyń oraz odpoczynku pozwalającym mu zapomnieć o jego przeszłości. Wszystko zmieniło się jednak pewnego dnia, kiedy to trzech uzbrojonych mężczyzn zaatakowało jego sąsiada. Tango przychodzi mu z pomocą, co nie kończy się zbyt dobrze dla napastników. W jego głowie momentalnie pojawiają się pytania o powód tej napaści. Rozpoczyna to serię trudnych do przewidzenia wydarzeń, które ostatecznie zaburzą jego spokój i wyciągną na światło dzienne skrywane sekrety jego przeszłości. Zarys scenariusza brzmi jak całkiem nieźle zapowiadająca się komiksowa mieszanka thrillera i sensacji i dokładnie tym właśnie album jest. Seria Tango to bowiem nic innego jak eskapistyczna historia z mnóstwem wartkiej akcji i filmowych nawiązań. Przyjemna i satysfakcjonująca opowieść o ludziach pozostających poza prawem, którzy kierują się własnym kodeksem moralnym i działają przeciwko rosnącym i trudnym do powstrzymania siłom. Matz z pewnych sprawdzonych schematów udanie konstruuje tu angażującą historię, w której nie brakuje głębszych niuansów angażujących czytelnika od pierwszej strony. Misternie tka on większą intrygę, gdzie za pewnymi wydarzeniami kryje się coś większego i mroczniejszego. Autor bawi się również konwencją thrillera i sensacji, stopniowo odkrywając przed nami przeszłość głównego bohatera, który zmuszony jest powrócić do swoich umiejętności, których miał on nadzieję, że już nigdy nie będą potrzebne. John Tango ukazany jest tu w roli „człowieka spragnionego odkupienia”, który pomaga ofiarom i ostatecznie rozprawia się z zagrażającym im niebezpieczeństwem. Ten wątek służy twórcy do zaprezentowania pewnej analizy ludzkiej psychiki. Matz zręcznie porusza tematy zdrady, zemsty i moralnych dylematów. Bohaterowie komiksu nie są czarno-biali, a ich czyny często prowadzą do nieoczekiwanych konsekwencji. Autor zmusza więc czytelnika do refleksji nad naturą dobra i zła oraz ceną, jaką płacimy za swoje błędy....

Nie jestem fanem tak dużego formatu. Standardowy A4 spokojnie by wystarczył. Tak duży format to problem na mojej półce. Długo zwlekałem z zakupem. Okładka bardzo zachęcająca. Kreska typowo frankofońska ale gdzieś tam widać indywidualizm. Integral składa się z trzech albumów i po pierwszym byłem rozczarowany banalnym scenariuszem. Drugi nie poprawił wrażenia. Dopiero w trzecim wszystko zaczyna się układać ale też gmatwać. Okazuje się że Tango i jego kolega nie są tacy jednowymiarowi - mają swoje tajemnice, trochę na sumieniu ale nie tyle żeby uznać ich za złych kolesi. Każdy album to inna przygoda ale w tle pojawia się wątek łączący je w całość i mnie zaciekawił - także kupię następny integral. Do XIII moim zdaniem poziomem graficznym i scenariuszem daleko. Rysunki które najbardziej mi się spodobały są w dodatku. Są bardziej na luzie i tu widać potencjał rysownika.

Ten komiks przypomina mi stare dobre sensacyjno-przygodowe komiksy z lat 80. Kreska, scenariusz, kolory są idealne.