Podstawą dobrej serii komiksowej jest umiejętność utrzymania stałego wysokiego poziomu każdego wydanego tomu. Nic bardziej nie satysfakcjonuje miłośników powieści graficznych niż kolejne dobrze przygotowane odsłony ich ulubionych tytułów. Tak właśnie jest w przypadku Stumptown #2, którego lektura pozwala nam zagłębić się w skąpane w deszczu klimatyczne uliczki Portland, które kryją swoje mroczne oblicze. Dex Parios ciągle stara się zarobić na życie, podejmując się wszelkich intratnych zleceń jako prywatna detektyw. W stabilności finansowej miało jej pomóc własne biuro, jednak niedawno zakończona sprawa (znana z pierwszego tomu) nie przysporzyła jej zbyt wielu nowych potencjalnych klientów. Jedyną nadzieją na zarobek jest rozwiązanie tajemnicy zaginięcia cennej gitary słynnej artystki. Śledztwo wyglądało na banalnie proste i miało być krótką robótką, która pozwoli się Dex odbić od finansowego dołka. W jej przypadku jednak nic nie może być nazbyt klarowne i na pewno będzie wiązać się z licznymi problemami. Czekać ją będą spore wyzwania, w które wmieszani są zarówno handlarze narkotyków, DEA, skinheadzi czy niezbyt przychylna jej lokalna policja. Rucka i Southworth kolejny raz serwują nam ciekawą opowieść pokazującą Portland w oparach kryminału noir. Miasto pełni w serii ogromnie ważną rolę, stając się jednym z głównych bohaterów obok samej Dex. Twórca nie wykorzystuje jednak tylko sprawdzonych klisz gatunku, ale również dodaje tutaj sporo od siebie. To właśnie mieszanka autorskiej treści, niesamowitego klimatu amerykańskiej metropolii i elementów noir sprawia, że seria jest tak przyjemna w odbiorze i zyskuje ona uznanie szerokiego grona miłośników dobrej popkultury. Sama zaprezentowana tutaj historia jest ciekawa, ma kilka zaskakujących zwrotów akcji i potrafi być angażująca. Nie należy się jednak po albumie spodziewać przysłowiowych „cudów”. Stumptown #2 jest komiksowym kryminałem, po który sięga się w momencie potrzeby chwili relaksu i rozrywki. Całość w swoich założeniach miała być prosta, łatwa i przyjemna i dokładnie taka jest. Bezpardonowa główna bohaterka, niesamowity klimat, wyrazista akcja i całkiem dobrze napisane dialogi tworzą jedność, którą pochłania się z naprawdę wielką przyjemnością. Kulminacyjnym i zdecydowanie najlepszym momentem całego tomu, jest solidnie przedstawiony pościg samochody, którego dynamika powinna zachwycić każdego. Jeśli chodzi o oprawę graficzną albumu, to stoi on na przyzwoitym poziomie. Odbiorca znajdzie tutaj kadry, którymi będzie mógł się zachwycić oraz takie, które pozostawiają trochę do życzenia. Wizualna prezentacja „uroków” Portland wychodzi artyście wyśmienicie. Miejsca akcji kolejnych przedstawionych wydarzeń począwszy od ulic, kończąc na wnętrzach budynków, są zaprezentowane w wielką dbałością o szczegóły i trudno takich teł nie podziwiać. Genialnie wręcz prezentuje się wspomniany już pościg samochody, gdzie Southworth doskonale zaprojektował całą choreografię wydarzeń, zapewniając odbiorcy doskonałe tempo akcji i solidną dawkę adrenaliny. Łyżką dziegciu są tutaj za to projekty postaci, szczególnie rysowanie twarzy, które momentami wydają się być rysowane w wielkim pośpiechu. Lektura Stumptown #2 jest mocno satysfakcjonująca, co stanowi najlepsze świadectwo jakości tej części. Cała seria konsekwentnie coraz mocniej się rozwija, starając się zapewnić fanom pokaźną dawkę rozrywki. Jeśli tylko w kolejnych albumach Rucka utrzymał swoją jakość, to śmiało można napisać, że mamy tutaj do czynienia z komiksowym kryminałem, obok którego nie można przejść obojętnie.