Namnożyło się w ostatnich latach opowieści graficznych o czasach krucjat, oj namnożyło. W ciągu minionego roku przeczytałem kilka komiksów poświęconych, a to wcale niemało, jak na tak hermetyczną – i mimo wszystko dość daleką od mainstreamu – tematykę. Dlatego do albumu Benedykta Szneidera, nie ma co ukrywać, podchodziłem z dużą ostrożnością, choć nie przeczę, pewne nadzieje także wiązałem z jego dziełem. Co z tego wszystkiego wynikło? Cóż, Syn, na kolana mnie nie powalił, ale jednocześnie okazał się całkiem przyjemną, świetnie narysowaną i szybką w odbiorze opowieścią, która dość wiernie podąża utartymi ścieżkami opowieści przygodowych.

Niezły klimat i dobre rysunki. Sama treść jest raczej w powijakach, bo to początek czegoś... Czego? Tego dopiero dowiemy się, na razie była ekspozycja postaci. Scenariusz jest prosty, ale nie prostacki. To, co jest cholernie mocną stroną tego komiksu to klimat. Szkoda, że okładka jest taka, jakby to ująć, mało wypasiona. Środek prezentuje się znacznie lepiej. Po pierwszym tomie czekam na więcej. Oby dalej było mrocznie jak dotąd. Dla mnie OK.

Twórczość Benedykta Szneidera, śledzę nieprzerwanie od Diefenbach i mocno jej kibicuje. Dlatego album Syn "Woda i Ogień" wpadł na moją listę obowiązkowych zakupów z marszu. Rysunkowo to od pewnego czasu gwarant najwyższej jakości. Przyroda(wręcz czuć jej moc i siłę), przestrzeń, klimat, dynamika i tym razem robią wrażenie. Natomiast fabuła... mam wrażenie że na rewersie okładki opisano ją niemal w całości. To raczej teaser fabuły która ma się dopiero, wyklarować w kolejnych odsłonach serii. Uważam że ten album powinien zostać wydany w obszerniejszej, pełniejszej fabularnie formie. To jedyny ale w mojej ocenie, znaczący zarzut.