Ciekawy komiks!
I w końcu kolor który wzmocnił dobrą kreskę
Wyrzykowskiego!
POLECAM!

Niezła kreska jak na polską produkcję w dodatku pokuszono się na dodanie koloru :)
Martwi mnie jedynie cena - ponad 1 zł za stronę. Iście "bandyckie" wydanie. Chyba IPN nie chce by ten komiks trafił do większej rzeszy czytelników. Dorabiać się na młodzieży - bo to do niej jest ta pozycja kierowana - nie etyczne.
Osobiście, poczekam na dobrą promocję.

Tego komiksu się nie czyta tylko "chłonie". Gratuluję Panu Krzysztofowi Wyrzykowskiemu doskonałych umiejętności (talentu). Każda postać emanuje ruchem i emocjami. Każdy kadr można oglądać setki razy.

Super informacja, kontakt i czas dotarczenia. POLECAM!!!

Zacznę od rysunków - są więcej niż OK, Rosiński nie powstydziłby się... No może nie aż tak. O scenariuszu nie da się już tak achać i ochać. Przed przeczytaniem samego komiksu trzeba połknąć dawkę historii zaserwowaną i opłaconą przez IPN. Dopiero potem można zabrać się za lekturę właściwą. Bo chemia pomiędzy scenarzystą i rysownikiem nie istnieje. To takie ładne kadry z jakimiś luźno poskładanymi sekwencjami mającymi powalić prawdą historyczną. OK, nie jestem historykiem i raczej stawiam na rozrywkę, ale jeśli mam ocenić poziom scenariusza - to mierny i nic ponad to. Ledwo się to kupy trzyma. Dopiero lektura historycznej pigułki pozwala na ogarnięcie dość mocnego tematu. Pan Zajączkowski chyba zachłysnął się własnym geniuszem i nie odrobił lekcji z poetyki komiksu. Skróty i przeskoki dezintegrują przekaz, a treść z założenia ma powalić nastoletniego czytelnika na kolana przed herosami z AK. Idea wielka i słuszna, cokolwiek ktokolwiek spierdzieliłby w dziełku poruszającym dany temat i tak wybaczymy, bo to dzięki bohaterom owego komiksu możemy min. dziś iść na jakiś idiotyczny film do multikina na przykład. Oni narażali swe życie dla nas. I my winniśmy im cześć i szacunek. To nie podlega żadnej dyskusji. Jedynie proszę, by Pan Zajączkowski przeczytał kilka mang. Może i głupie, ale powolny rytm komiksu japońskiego, lub choćby którykolwiek z Thorgali odkryje tajemnice jak pisać scenariusz. Nie da się upchnąć maksimum w minimum. Brak tu symetrii, spójności i piękna, o co zabiegał Tomasz z Akwinu zdaje się...

Tą pozycją rozpocząłem moją przygodę z komiksem. Zachwyciłem się wszystkim. Sposób prowadzenia akcji i szybkie przeskoki pozostawiają trochę do życzenia. Co nie zmienia faktu, że pozycja - wg amatora, który przeczytał dwa komiksy (póki co) - godna polecenia.

Jest to pierwszy zeszyt serii komiksowej Wilcze tropy, poświęconej Żołnierzom Wyklętym, przedstawia sceny z życiorysu „Zygmunta”. W obliczu coraz silniejszej penetracji dotychczasowym miejsc przez sowieckie wojska trzeba było znaleźć nowe miejsca na prowadzenie skutecznej walki i to właśnie oddział „Zygmunta” został oddelegowany do rozpoznania nowych terenów na lewym brzegu Buga. Okazuje się, że walka to wręcz drugie imię „Zygmunta” i jego oddziału. Nie ma chwili, której nie wykorzystałby on do rozprawienie się z panoszącym się wojskiem sowieckim na polskich terenach. Jak nie atakują, to trzeba ich sprowokować jak na szosie Bielsk Podlaski – Boćki. A walczą zagorzale: z bandytami NKWD we wsi Jabłonna Lacka, gdzie usuwają także przekupnego sędziego, kolaborującego z Sowietami, z oddziałem NKWD we wsi Miodusy Pokrzywne czy też z sowiecką grupa operacyjna w okolicach Majdan. Nie było czasu na świętowanie zwycięstw. Czasem nawet brakowało go na podgojenie ran żołnierzy czy opatrywanie rannych. Sanitariuszki miały u niego pełne ręce roboty. Jednak nic nie trwa wiecznie: zarządzeniem dowództwa jego brygada zostaje rozwiązana, a on sam musi zacząć żyć jak cywil. Więcej na http://www.monime.pl/wilcze-tropy-zygmunt-komiks-historyczny/